Taromentin

Taromentin

Taromentin w leczeniu zapalenia oskrzeli

Zapalenie oskrzeli to choroba dróg oddechowych, wywołana w najczęstszych przypadkach przez infekcje wirusowe, bądź bakteryjne. Choroba ta dotyka szczególnie dzieci oraz osoby palące tytoń, bądź pracujące w środowiskach, narażających na wdychanie szkodliwych pyłów lub oparów. Zapalenie oskrzeli może być ostre, bądź przewlekłe. Najczęstsze objawy ostrego zapalenia oskrzeli to: kaszel, gorączka, bóle mięśni, tak zwany „świszczący” oddech, spowodowany tymczasowym zwężeniem oskrzeli oraz wykrztuszanie śluzowej, bądź ropnej wydzieliny. W przypadku przewlekłego zapalenia oskrzeli, pojawia się mocny kaszel, utrzymujący się przez większość czasu w okresie trzech miesięcy w roku, w przeciągu dwóch, kolejnych lat. Kaszel ten połączony jest z odkrztuszaniem wydzieliny, występuje z reguły rano, tuż po przebudzeniu. W trakcie leczenia zapalenia oskrzeli, stosowane są różnego rodzaju środki wykrztuśne, wzmacniające, rozkurczowe, a także antybiotyki. Każda terapia powinna odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

Taromentin w leczeniu zapalenia oskrzeli

Taromentin to antybiotyk, zawierający dwie substancje czynne, do których należą: amoksycylina oraz kwas klawulanowy. Połącznie tych dwóch składników rozszerza zakres działania bakteriobójczego amoksycyliny. Lek ten stosowany jest w leczeniu ciężkich zakażeń, wywoływanych przez bakterie wytwarzające ß-laktamazy, a które są wrażliwe na działanie amoksycyliny. Główne wskazania do zastosowania leku taromentin to:

  • zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie ucha środkowego, migdałków oraz zatok),
  • zakażenia dolnych dróg oddechowych (ostre oraz przewlekłe zapalenie oskrzeli, płatowe oraz odoskrzelowe zapalenie płuc),
  • zakażenia skóry oraz tkanek miękkich (ropnie, zakażenia ran, itp.),
  • zakażenia w obrębie jamy brzusznej,
  • powikłane i niepowikłane zakażenia układu moczowo-płciowego.

Leku nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu, bądź na inne antybiotyki beta-laktamowe. Innym przeciwwskazaniem do stosowania leku jest przebyta żółtaczka, bądź zaburzenia czynności wątroby, do których doszło na skutek działania amoksycyliny, bądź kwasu klawulanowego. Do możliwych skutków ubocznych, związanych z przyjmowaniem leku, zalicza się biegunkę, nudności, wymioty oraz nadkażenia drożdżakami. Ponadto, mogą pojawić się odczyny uczuleniowe, a więc wysypka, pokrzywka, a niekiedy ciężkie reakcje skórne. Do rzadszych objawów niepożądanych zalicza się zapalenie wątroby, żółtaczkę, bezsenność, zawroty głowy, czy stan dezorientacji. Preparat należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, który dobiera dawkowanie indywidualnie, w zależności od wskazania, wrażliwości drobnoustrojów, nasilenia zakażenia, a także stanu ogólnego pacjenta. W niektórych przypadkach konieczne jest dodatkowe zmodyfikowanie dawkowania antybiotyku, celem uzyskania skuteczniejszego procesu leczenia.

Czytaj też: Taromentin